DOKUN BANA
Donmuş tüm arzuların kan-revan İçin dışın sürgün sevgilerden Bakamazsın, dokunamazsın kimselere Sus ve arın benimle Bile nefretini, savur kinini göğsüme ne denizi düşün şimdi ne bir ağaç, ne vefa Küçüksün nankörsün işte sus ve arın benimle Özgürlüğün acım olsun Sevincin boğsun beniZübeyir KINDIRA