DÜŞ - TİLKİ Bu gece yarısı anının ormanını düşlüyorum: Yaşayan başka bir şey var Saatin yalnızlığının ve parmaklarımın Kımıldadığı şu boş sayfanın dışında. Tek yıldız görünmüyor pencereden: Daha yakın, karanlıkta Daha derin bir şey Yalnızlığın içine doğru ilerliyor: Soğuk, karanlık kar kadar ince, Bir tilkinin burnu değiyor dala, yaprağa; İki göz bir devinimi belirtiyor, Durup yeniden birer birer Açık seçik izler bırakıyor karın üzerinde Ağaçlar arasında, sonra dikkatle Topal bir gölge bacağını sürüklüyor Ve açıklığa çıkmaktan korkmayan Bir gövdenin boşluğunda, bir göz, Büyüyen derinleşen bir yeşillik, Parlak, dikkat kesilmiş, Kendi işini görürken, birden, Sıcak, keskin tilki kokusuyla Kafadaki karanlık boşluğa yerleşiyor. Pencere hâlâ yıldızsız; saat işliyor, Sayfa artık boş değil.
Ted HUGHESÇeviri: Cevat ÇAPAN