BİR DÖNENCE İÇİN ŞARKI
Geçen akşam gök gürlüyordu, ve dört yanı mezarlık toprağın üstünde çınlayışını duyuyordum insana verilen bu yanıtın, kısaydı ve yalnızca bir çatırtıydı. Dosttu gökyüzünün sağnağı, bizimleydi, Tanrı’nın gecesi, kötü havamız oldu ve sevgi, her yerde, kaynaklarına geri dönüyordu. Biliyorum, gördüm: yaşam kaynaklarına geri dönüyor, yıldırım gereçlerini topluyor terk edilmiş taş ocaklarında, çamların sarı çiçektozu, teras köşelerinde birikiyor, Ve Tanrı’nın tohumu gidip denizin mor plankton örtülerine karışıyor. dağınık Tanrı, bize katılıyor çeşitlilikte. * Efendimiz, yerin Sultanı, bakın kar yağıyor, ve gökyüzü çatışmasız, toprak her türlü semerden bağışık: Seth’in ve Saül’ün, Che Huang-ti’nin ve Keops’un toprağı. İnsanların sesi insanlarda, bronzun sesi bronzda, ve dünyada bir yerlerde gökyüzünün avazsız, çağın niyetsiz kaldığı bir yerde bir çocuk geliyor dünyaya kimsenin ne soyunu ne orununu bildiği ve deha, güvenli vuruşlarla vuruyor saf bir alnın yüzeylerine. Ey Toprak, Anamız, kaygılanmayın bu soy için: çağ hızlı, çağ yığın ve yaşam gidiyor yoluna. Biz ki kaynağımızı tanımadık ve dingin bir köy bulamayacağız ölümde, bir şarkı yükseliyor içimizden: Toprak’la insan arasında bir saatlik dönence.Saint John PERSE
Çeviri: Samih RİFAT