GÜZ GÜNÜ
Tanrım, tam zamanı. Ne görkemliydi yaz. Düşsün günışığına gölgen ve rüzgâr okşasın çayırları. Yetişsin buyruğunla güz meyveleri de; eriştir erginliğe, bağışla, birkaç sıcak gün daha; ve son tadı akışsın keskin şaraba. Yuva kurmaz artık, yurtsuz olan. Yalnızdır, yalnız kalır uzun zaman: uykusu kaçar, okur, sarılır mektuplara ve yeniden dolaşır durmadan tedirgin dökülürken yapraklar yollara.Rainer Maria RİLKE
Çeviri: M. Mahzun DOĞAN