DİREN! EY KALBİM

Diren! Ey kalbim
Diren! Hayasızlığa
	Namussuzluğa
Diren! Kötüye
	Çirkine, yanlışa
Diren! Yenilme

Ne güzeldir yaşamak
Bir ırmak gibi coşkunca
Dağların üzerinde yürümek
Bulutlara değdirmek başımızı
Sıcacık ak bir somun
	Koltuğumuzun altında
Kırlara çıkmak
Karışmak insanların arasına
	Milyonların arasına.

Ben öylesine severim
Savaşmayı ve sevişmeyi
Anlatmayı insanlara
Durmadan, bıkmadan anlatmayı.
	Çiçekler nasıl fışkırır dallarda
	Balıklar nasıl yavrular
	Bir çocuk ki nasıl açar
	Gözlerini dünyaya
İşte ben öyle yaşamak isterim
	Bir tren rayların üzerinden
	Nasıl kayar gider
Öyle yaşamak isterim.

	
Cesurum Ey hayat
Cesurum Ey namussuzlar
Genç bir yürekle
Karşı çıkıyorum dünyaya
Eskimiş potinlerim benim
Güveniyorum sizlere.
Büyük bir coşkuyla
	Yürüyorum sokaklarda
Yumruklarım sıkılı
Türkü söylüyorum haykırarak
Haykırarak yaşıyorum.

Diren! Ey kalbim
Diren! Yenilme
	Sen benim silahımsın
	Aşkımsın.

Yollarda yaprak döküntüleri
Çocuk ölüleri
Ve göğsümüzde
Bir kefen olarak taşıdığımız
Bahar.
Kuşlar uçardı
Tarhana kokularının
	Göğe yayıldığı
Küçücük evlerin üzerinden
İnsanlar ağlardı durmadan
Sokaklar kıpkırmızı olurdu
Kahır ve acıdan.

Ve insanın
	Etine sokulmuş
		Bir bıçaktır
			Artık
			    Yaşamak
			    Yaşamak.

Diren! Ey kalbim
Diren! Yenilme
	Sen benim silahımsın
	Aşkımsın

Güzel bir dünya için yavrum
Sıcacık ak bir somun için
Tertemiz sevdalarımız için
		Direnmeliyiz!
			Direnmeliyiz!

Cesurum Ey hayat
Cesurum Ey namussuzlar
	Dağ gibi bir sevda bitti
	Birer çocuk mezarı artık
	Toprak damlı küçücük evler
	Ve bir dal kadar
	İncecik bedenleri
	Bombalanıyor genç insanların
	Dünyanın her yerinde.
Benim tek sevdam devrim
Kaynar bir su gibisin içimde
Çiçeklenmiş taptaze bir fidansın
Yaşanmamış güzel günlerimsin.

Diren! Ey kalbim
Diren! Yenilme
	Sen benim silahımsın
	Aşkımsın


	

		
Özkan MERT