GAZİNO

 
Mutluluğu hesaplamayı sevmiyorum,
ruhsuz bir leke olabiliyor bazen doğa.
Çok içmedim, niyetliyim sadece
ince bir hayatın bütün ince renklerini 
		yaşamaya
 
Rüzgâr kıllı, pürüzlü bir bulutu sürüklüyor,
bir çapa salınıyor denizin dibine
ve yumuşak bir yelkencesine asılmış ruhum
sallanıyor bu kahredici uçurumda.
 
Ama seviyorum bu gazinoyu, kumul gibi, 
uzakları seyrediyorum buğulu pencereden,
ince bir ışık demeti düşüyor buruşuk
		masa örtüsüne,
 
Sonra yeşil sular içindeyim,
sonra gül gibi kristaldeki şarap,
sonra ne kadar da seviyorum havayı
		yaran martıyı.
 
 
(1912)


Osip MANDELSTAM


Çeviri: Seyhan ERÖZÇELİK