MADIMAK OTELİ

                                                    Yandı bitti gül oldu Kir oldu size

1/

Alevdi Burnumuzun dibindeydi Dumandı göremiyorduk ama dok-

                      san dokuz cücesi ve kalın ensesiyle dördüncü karısının ü-

                      zerinde gidip gelmekteydi Külden kurtulan da kim? Ellerin-

                      deki kanı memelere silme derdindeydi Şimdi bu adam Bel-

                      ki elini sıktığımız olmuştur bu adam İyi günler dediğimiz

                      geçmişolsunlu hoşgeldinli bu adam düşünce elinden tutup

                      kaldırmışızdır bu adam Sakalından karanlık gözünden kör

                      kuyu günde kaç kez bu adam niçin mi dördüncü karısının

                      yatağından? YAKINDIM YANMAYA

                      Her eline bulaşan kanı sile sile pörsümüş hurma gibi üç

                      karısının memeleri de Sıra dördüncüde

                      İşte o adam Kalkmış tıraş mı oluyor? otobüs mü bekliyor?

                      çiçek mi suluyor? neyse ne...Kurtulurum sanırdım bir şiirin

                      üzerine yürüyünce

Alevdi Sıkı tututun siz de bu şiire Tutun ki eliniz yansın Cehennem

                      mi? Kim bilir kimin yalanı eliniz yansın (İyi ki sorular soracak

                      çağında değil oğlum) Sizin de çocuklarınız vardır sorular sorsun

                      Baba desinler

                      Bu adamlar neyi yakıyor desinler

                      Niye yakıyor desinler

                      Bizim de yakacak bir otelimiz olur mu desinler?

                      Yakın anasını sikiym yakın desinler

 

                      İyi bok yesinler

2/

                      Böyle de şiir olmaz değil mi Asım Abi?

 

                      Asım Abi hep gülümserdi

                      Buğusu üzerinde sıcacık bir ekmek gibi

                      Buruk bir çay gibi

 

                      Merhaba Asım Abi

 

Alevdi Kapımızın önündeydi Bilenmiş bıçağıyla boğazımıza eğil-

                      mekteydi YAKINDIN YANMAYA Ben bu şiiri daha önce de

                      yazmadım mı? Kibritin küllenen sesine tapıyorlardı Yazmış-

                      tım Hiçbir kuş kan/adını silememişti daha Yazmıştım ama

                      hamamböcekleri takunyalarını giymiş gülümsüyorlardı bana

                      Ebabiller hangi taşı atacaklardı başıma? Kaç örümcek yılıdır

                      bir ağ masalı mağarasından çıkmış dolanıveriyordu ayakla-

                      rıma Madımak da küstü bana

 

                      Tıraşı kesin!

 

                      Yaralı bir şiirin adıyla başlıyorum yazmaya

                      Kahreden ve yaratan O’dur

                      O’nun lanetlenmiş dilinden başlayın yaşamaya da...

 

                      Ben bu şiiri ne yapsam bitiremem Behçet Abi

                      Seni bir başka şehirde öldürmediler mi?

 

Alevdi Yeni doğmuş kuzunun sesi Sesini unutmuş gecenin umudu

                      Umudu kırık süpügenin sapı Süpürgenin ucundaki ipekten

                      ozan Ozanın yazılmayı bekleyen şiiri Şiirin öksüz bakışları

                      YAKINDI YANMAYA

 

                      Huzur isli lambadadır Metin Abi

                      Şiirin yanık yerinden sarılıyorum sana

 

Nuh Ömer ÇETİNAY
(SİLİNTİHARİTA)