YOLCULUĞUMUN İLK GÜNÜ

ya da

GEÇ KALANMIŞ İLK MİZANSEN

 

 

" Ama ışıklar yanıp da, hâlâ sahnede;

yatağın üzerine düşen gölgemin inadını gördüğümde,,,

çekip gitmenin bile bu oyunu bitirmeğini

ve ancak aynayı kırıp

ardında yansıyan keskin acıya

bak hınca… "

 

Derim değişti Değiştirdim

                       Bir taşın altına sıkıştım

                       Bir gecenin içinden geçtim

                       Geciktim

Dilimle kokladım havayı

                       Zehirdi, içimde biriktirdim

                       Sesimdi, bir daha erteledim

                       Anladım aşk olduğunu

                       Her değişmenin

Derim değişti Değiştim

 

                       Gittim bir su birikintisinden baktım sana

                       Bağırdım mı? bağırsam duyardım Ağırdım

                       Acıydım kendime,,, bıraktığım derime bile

                       Döndüm Sana baktım Yatağına sokuldum

                       İçine girdim içindeki inden baktım sana

                       Kıvrıldım dişimi keskinledim Zehrimi bildim

                       İçinden çıktım İçine girdim İçinden bıktım

                       İçimde ne kadar zehrim varsa akıttım sana

 

Derim değişti Değiştim

                       Ağzımdaki kanı sildim

                       Biraz toprağı kazdım

                       sonra uyudum

Hazırdı derim, yoluma yol olmaya

 

Nuh Ömer ÇETİNAY
(ANTİKAN)