KISMETİ KAPALI GENÇLİK
Melih'e Maçka'dan aşağı bir tütüncü tanıdık Bir şişe rakı bir merhaba maksat hatır Her akşam ayaküstü birkaç lâf atardık Ardımdan o kalkar dükkânını kapatır Ben açardım İstanbul'a karşı rakımı İstanbul'a karşı iç iç düşün bu ne iştir Günün bir yarısı çamur öbür yarısı Durup dururken başlıyan o baş ağrısı Bunca yıl yalan okuduk yalan söyledik Aklına kim gelirse gelsin bağır ver veriştir Üzgün kısmeti kapalı koca bir gençlik Karşımızda canım İstanbul canım deniz İçtik içtik kahırlandık bunca yıl dilsiz Kimdik ki yaşamımızı berbat ettiniz Sizlere el uzattık düşman gibi itildik Fakat İstanbul dev gibi büyük bir şehir İyi kötü ne günler görmüş geçirmiştir Geceleri yorgun çocuklarının terli Alınlarında o doğurgan ana eli Dinlendirir dizlerinde ümitlendirir Kimse alamaz elimizden bu ümidi Bunca yıl bu ümit bizleri tutan dimdik Neydik düne kadar daha üç beş kişiydik Çektik kapıları çıktık evlerimizden Meydanlara sığmıyoruz kardeşler şimdi.
Necati CUMALI