PİR SULTAN
alçacıktan uçarken yaza dokunan sessizliktir belki ahşap kanatlı kulluğa acı tuz vuran son atlı bir hüznün soyadıdır pir sultan kalın turnalarda balkıyan gizle gök ekin çilerken geceye sazı bir gül derneğinin börklü sonyazı köpükten gömleği, yensiz denizde şimdi derin doğumlara koşan kim ey bin çiçek soluyan yağız dokuma sorguçlu düşlerle çattığın ova kızıl gülde konaklasın isterdinHİLMİ YAVUZ