SILAYA DÖNÜŞ
I. Evinin önünden yavrum Sabahları geçtikçe Pencerende görürsem seni Sevinçler dolar içime. Uzun uzun bakar bana Koyu kumral araştıran gözlerin: "Hasta, yabancı adam Neyin var, kimsin?" Ben bir Alman şairi Bütün Almanya'da meşhur, En üstün isimler söylenince İçlerinde benimki de bulunur. Neyim mi var, küçük kız? Almanya'da çoklarında olan şey! En ağır acılar söylenince İçlerinde benimki de bulunur. II. Koca şehir, esrarlı şehir, Benden selâm olsun sana! Sevgilimi bir zamanlar Basmıştın bağrına. Kuleler, kapılar; söyleyiniz Hani nerde gülüm benim? Göz kulak olun demiştim, Hani nerde emanetim? Kulelerin ne suçu var bunda Kımıldayamazlardı yerlerinden Ellerinde valizler sevgilim Şehirden kaçıp giderken. Şehrin kapıları, işte onlar Bıraktılar, gitsin, sessizce Bir kapı her zaman boyun eğer, Bir deli kız ona açıl deyince. Salamanca surlarında Hava çok tatlı ılık. Yanımda sevgili Donya Yaz akşamı geziyorduk. Güzelimin ince beline Kemer olmuş kolum benim Göğsünün mağrur dolgunluğu Üzerinde mesut elim. Eser gelir ıhlamur ağaçlarından Çekingen bir mırıltı ne çare İlerden değirmenin deresi Korkulu rüyalar fısıldar kalbe: "Ah Senyora, seziyorum, Gün gelir sürerler beni buralardan Salamanca surlarında Elveda gezintiler o zaman." Heinrich HEINE Çeviren: Behçet NECATİGİL