EYLÜL KADINLARIM 

Suskun bir Eylül'ün dizelerine kapanmıştım
Sessizce ağlamıştım ağrılarımı tırnaklayıp
Bahtımdan bütün zamanların tozunu kazıyıp
Yıkamışlık, arınmışlık, arındığımı sanmıştım
 
Kurtuldum derken yolumu tutan hanginizsiniz
Artık ne kadarınızla benimsiniz. Değilsiniz
 
Gel yarışalım diyorsunuz hoyratça. Hangimiz
Önce unutacağız yorgun bir Eylül'e yaslanıp
Hafızamıza saldırıyorum bu yüzden. Size kızıp
Eski ne varsa kazıyıp atıyorum bir kez daha
 
Ama hanginiz hala kıpırtılar gömüyor tenime
Bu yangınları düşlerime süren hanginizsiniz
 
Durduk yere göller buharlaşıyor gözlerimden
İçimde nehir yatağını bozuyor Eylül Eylül
Duvarlarım yıkılıyor yılların yoksunluğuyla
 
Kayıp aşklarım. Eski kadınlarım. Eyvahlarım
Eskilerinizi bana rehin bırakıp gitmiştiniz
Unutmaya attığım adımlarda sırtıma saplanan
Eylül kokulu ölümlerin sahibi hanginizsiniz






Hasan Basri ÜNLÜ