Muhammed İkbal'den sonra Urdu şiir geleneğinin çağdaş temsilcisi kabul edilen Pakistanlı şair ve gazeteci Faiz Ahmed Faiz, 13 Şubat 1911'de Sialkot'da (şimdi Pakistan toprağı) doğdu, 20 Kasım 1984'de Lahor'da yaşamını yitirdi. Lahor'da felsefe, Arap ve İngiliz edebiyatı eğitimi gördü. İkinci Dünya Savaşı'nda İngiliz-Hind Ordusu'da subay olarak görev yaptı, British Empire Medal (İngiliz İmparatorluk Madalyası) ile ödüllendirildi. Pakistan, Hindistan'dan ayrı bir devlet olunca, ordudaki görevinden istifa ederek Pakistan Times (Pakistan'da Zaman) adlı sosyalist gazetede yayın yönetmeni olarak çalışmaya başladı. 1951'de Rawalpindi Suikastı olayında yer aldığı gerekçesiyle tutuklandı, dört yıl kadar cezaevinde yattı. Anjuman Tarraqi Pasand Mussanafin-e-Hind (İlerici Yazarlar Hareketi) üyesiydi. 1962'de Lenin Barış Ödülü'nü kazandı. 1979'da Ziya-Ül-Hak askeri darbesinin ardından Beyrut'ta gönüllü sürgün olarak yaşadı. Asya-Afrika Yazar Birliği'nin yayın organı Lotus'ta çalıştı.1982'de ülkesine döndü.