SONUÇ

Gönlüm  rahat, çıktım  dağın  tepesine,
Hastane, hapisane, kerhane, araf, cehennem,
Kent görünüyor tüm genişliğince,

Çiçekler  gibi  açar  tüm  aykırılıkları.
Boşuna  gözyaşı  dökmeye  gitmezdim  oraya,
Sen de  bilirsin, ey  Şeytan, kırık  umutlarımın anası;

Kocamış  bir  kadının  kocamış  belalısı  gibi
Sarhoş  olmak  isterdim  o  koca  orospuyla,
Cehennem  büyüsü  gençleştirirdi  beni.

Sabah  yataklarında  uyu  daha  gönlün  dilerse,
Ağır, karanlık, nezleli, gönlün  dilerse  dolaş
Altın  işlemeli  akşam  perdelerinde,

Seviyorum  seni, rezil  başkent! Orospular
Ve  haydutlar, sunduğunuz  hazlar  sonsuz,
Yazık ki  anlamaz  bayağı  inançsızlar.


	
Charles  BAUDELAIRE

Çeviri : Tahsin YÜCEL