BEN O ZAMANLAR GENÇ BİR ŞAİRDİM

Ben o zamanlar genç bir şairdim 
Bir kıza sevdalanmıştım 
Gökyüzü kadar güzel 
Gökyüzü kadar serin 
Denizler kadar derin bir kıza 
Aklımı alan gözleriydi... 

Ben o zamanlar genç bir şairdim 
O'na mektuplar yazardım 
O okumazdı mektuplarımı 
Ben okurdum kendime 
O'nu arardı gözlerim 
Aklımı alan gözleriydi... 

Ben o zamanlar genç bir şairdim 
O'nu severdim eksilen yanlarımla 
O sevmezdi beni inadına 
Çığlıklar atıp gülerdim buna 
Kimsecikler duymazdı çığlıklarımı 
Yosun kokulu bir çift gözden başka 
Aklımı alan gözleriydi... 

Ben o zamanlar genç bir şairdim 
Bir gün O'nu beni öldürürken görmüştüm 
Ölmüştüm o vakit, çoğalarak ölmüştüm 
Vakit akşam üzeriydi 
Hiç kimse görmemişti öldüğümü 
Bir ben görmüştüm 
Aklımı alan gözleriydi... 

Ben o zamanlar genç bir şairdim 
Dinsiz kitapsız bir şair 
Tanrı dedikleri bende seviydi 
Bir ona inanırdım 
Bir de O'nun eşsiz güzelliğine 
Aklımı alan gözleriydi... 

Ben o zamanlar genç bir şairdim 
Gökyüzü dolardı gözlerime 
Uykularımı bölerdi bir bulut 
Hiç uyumazdım, uyuyamazdım 
Uyusam bir, hiç uyanmazdım 
Aklımı alan gözleriydi... 

Ben o zamanlar genç bir şairdim 
Sokak lambalarının altında geceleyen 
Yapraklar bulurdum ellerimde buruş buruş 
Yüreğim sevinin hüzünden eviydi 
Bulsam bir yolunu bu kentten gidecektim 
Gidecektim ihtimal intihar edecektim 
Aklımı alan gözleriydi... 

Ben o zamanlar genç bir şairdim 
Uzun şiirler yazardım aşka dair 
Bir yaşamak tuttururdum ölümsüz 
O ömrümce beklediğim dizeydi 
Aklıma gelirdi gözleri ansızın 
Tutar kendimi vururdum 
Aklımı alan gözleriydi... 

Ben o zamanlar genç bir şairdim 
Bir kıza sevdalanmıştım adını unuttum 
Saçları dudakları nasıldı bilmem 
Bir beyaz yelkene benzer miydi elleri 
Aklımı alan gözleriydi... 







Bülent  ÖZCAN