AĞITI YARALI KUŞLAR KONAR ALNIMA

Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma 
Beni bir sağucu mu sanırlar 
Tünedikleri ömrün kâhinidir onlar 
Dökerler kanatlarını rehin bir nehrin avlusuna 
Gelir bana konuk olurlar 

Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma 
Sesini sebil etmiş çeşmeler durulanır 
Güvercin uykulardan bir menekşe uyanır 
Zamanın aynasında salınır salkım söğüt 
Göğün kırlangıcını şu ağaç tanrı sanır 

Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma 
Baharı firar etmiş bahçelerin imlası dökülür 
Bir serçenin düşünü hayra yorar bir bilge 
Dalında yaprak çürür 
Evren küçülür 

Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma 
Tanrının üvey çocuğu mudur onlar 
Bu yüzden mi şairlere dokunurlar 
Göğün yorgun yüzünde düşsüz uyurlar 

Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma 
Hüznüme usul usul yağar kar... 








Bülent  ÖZCAN