ÇATLAK

odam
dört renk. 
dört duvar
yıkılası odam.
 
seçtiğim
yüzümü astığım
bir tanesini,
anlamsız bir kırmızı duvar.
emirsiz bir 'hazır ol' ile 
dikiliyorum
kıpırdamadan karşısına.
bekliyorum......
 
 
bekliyorum......
 
 
b e k l i y o r u m............
 
ve aniden
ve ivedi
savuruyorum avazımı suratına
bir gürz  gibi
neyi sevdiğimi
mandallıyarak sapına.
 
 
sonra mı??
 
 
dingin bir rüzgarın koynuna girip
uzanıyorum bakire yatağıma.
 
ve her sabah
 
8:15 vapurunun kıçında
 
hafif demli bir çaycı
her yeni gün
gördükçe kızkulesinin
suratında büyüyen çatlakları
 
 
anlıyor
o uzun saçlı serserinin
dudağına bağdaş kurup 
serpilen gülücüğün
nedenini.
 


	
Barış GÜLTEKİN