GLADYATÖR KADIN VE DENİZ LALELERİ

gençliğim diyor kadın; 
salındı nazenin bilekleriyle 
düşler kıvrımındaki dünyada 
onca fırtına savurdu 
aşınmış omzuyla zamanın tortusuna

ve toprağın ahvaline acındım 
inleyerek uçmak dedim zerrede 
ziyan olmak gökyüzüne

erişkinliğim diyor kadın; 
paramparça dolaşırken
dalgaların kanattığı kıyı atlaslarında 
özge gladyatör deniz lalesi topluyordu 
kalbinin geniş kalibreli gül bahçesine 

ve olgunluğa fitillenirken barudî saçlarım 
fanusta çırpınan rüzgârın burgusunda 
aşkla inildiyordu yapraklar  

geçkinliğim diyor kadın; 
tazelenen ateştir bilmez miyim
gecenin usanmayan hecesi 
murad ki suya eriyen gezgin buluttur

kalbimin serin kumsalında 
zamansız açan menekşe
kandilde buğulu aydınlık 

rengim diyor kadın; 
kanat çırpan en saydam kuzgundur 
manifesto veren kaptanı yorgun denizlerin 

ve kanıyor tenimdeki adres 
sevmekle yakıyor yanmakla kanatlanıyor
maviye düşen kuzgunluğum

özetim diyor kadın; denize 
ulaşamayan lale kurusudur 
ve gladyatörlerin lirik sonuncusu 

gençliğim erişkinliğim
geçkinliğim rengim diyorum 
özetim; gladyatör kadın ve deniz laleleri...

Azad Ziya EREN