ÇÖMÇE GELİN II

Şimdi bir yumruk gibidir çömçe gelin
Bin yıllık yazgıyı bozmak için sıkılmış
Gidip gelip takılıyorduk silip yeni baştan başlıyoruz
Dikenler batıyor ellerimize
Dikenli tellerde güller düşünmek
Susup yeni baştan başlıyoruz

Tutup meşaleler yakıyoruz karanlıkta
Bazı sözcüklerden korkuyoruz
Yumruk mu aşk mı ne bu
Saksılar köklere dar geliyor
Aşk dedikse açlığıydı bir yerlerde sancılar
Korkular bir yönüydü yaşamımızın
Korkular korkular korkular
Tanrıyı bir kez daha kurşuna diziyorlar
Bu savaş hep böyle sürüyor bu kavga hep böyle
Bir büyük aldatmacanın son kozunu oynuyoruz
Ölü bir el karanlıkta gevşiyor
Çömçe gelin pis kentlerde çarmıha geriliyor

Bir çoğul kişidir çömçe gelin
Adımıza geriliyor çarmıha
Ellerinde anlam bulup çocukların
Adımıza yöneliyor allaha







Aydın HATİPOĞLU