NE YAĞMUR…NE ŞİİRLER…  
Soruyorum sevgilime  
- Darağacından Notlar’ ı  okudun mu ?  
Bu bizim hayatımız.  
Gece doluyor içeri  
Yıldızlarıyla.  
Üç ilde   
           Sıkıyönetim var.  
            “Askeri savcı”  
                    Sözü  
Yer alıyor  
Günlük bir sözcük olarak  
Hayatımızın sözlüğünde.  
Aşklar kelepçeli  
            Güney Amerika’ da.  
Kederden  
Geberiyorum.  
Herkes hayatını anlatıyor.  
Deli anneler  
Yıkık binalar  
Paramparça  
            Bir gençlik  
                       Yaşadığımız.  
Hayatımızın kanadığını görmüyor musun?  
- Darağacından notları’ ı okudun mu?  
İşkence   
             Ve umut  
                           Şiiri fışkırtır.  
Ruhumun yaralarını saracak  
Şafağın sözcüklerini   
                       Arıyorum.  
“Kalın devrimci romanların  
Sonundaki keder”  
Kalın   
         Devrimci  
                         Bir roman olarak hayatımız.  
- Darağacından Notlar’ ı  okudun mu?  
Sevgilim   
             Seni   
                    Öpüyorum.  
Her gün  
             Geçtiğim denize   
                           Yabancılaşmasam  
Bütün hayatları  
                       Anlatabilsem.  
Ölüme karşı  
                Dururken  bir adam  
Tek bir mısra halinde  
                Hayatını  
                         Okuyor.  
Çıldırasıya  
              Boğuntuluyum.  
Çıldırasıya   
              Bir özlem  
Günler ve Prag  
              Ve trenler  
Ve alıp beni  
               Götüren keder.  
Günleri zincire   
               Vuruyorlar.  
Aşklar kelepçelidir.  
Güney Amerika  
Çe Gevara.  
Her şeyi bir bir  
             Anımsıyorum.  
Kalın   
             Devrimci romanları.  
Hayat  
             Dolduruyor beni  
Nasıl   
             Yıkık bir binayı  
Gökyüzü doldurursa.  
- Darağacından  
Notları’ ı okudun mu?  
Prag’ da   
        Bir sevgilim var.  
Ve ikinci dünya savaşı  
               Ve tanklar  
Ve ellerim  
       Sana son kez dokunduğunda  
Artık   
         Senin    
                    Olmayacağını bilmek;  
Artık  
         Olmayacağımız.  
Çünkü  
         Çıkış yok buradan.  
Silah sesleri  
Bir bahar.  
Ey uçuşan   
Güvercinleri kalbimin.  
Ey bir imkanı  
Yaşamak duygusu.  
Ey içime   
Sindirdiğim sevgin.  
Prag’ daki   
Sevgilim.  
Karlı gecelerde  
Anımsarım seni  
Yağmurlar altında  
Dolaştığımız Litvanya’ yı.  
“Kanal” ı  
Seyrederken   
Bütün Slav  
Ve Slavak güzellikleri.  
Kalın sesli  
       Kadınlar.  
Ortodoks   
            Hüznü.  
Ve “Tütün” ü  
               Okurken  
Ve  Fuçiği.  
Kanımızla   
       Yazılmıştır  
Hayatın destanı  
Toprakta  
          Dudaklarımızın   
                     İzi var.  
Ve donup kaldığımız  
                         Cephelerde  
Buruşuk  
             Mektuplar  
Ve yerlerine  
                  Ulaşmamış.  
Savaş  
         Ve keder  
Ve şiirler  
Korkunç bir  
           Aşk  özlemi.  
İnsanlara  
Duyduğum sevgiden   
Boğulurcasına  
Kalbimi  
              Çatlatırcasına  
İmgeler  
Ve trenler boyunca  
Taşıdığım.  
Şehirlerden   
Geçerek  
Ve her bir insanın   
Bakışlarında  
     Köyler ve uzak  
          Duygular.  
               Sonsuzca seninle  
                     Sevişme özlemi  
Ve erkek olduğumun   
     Bilincinde olarak  
Ve idama   
     Giden bir adamın  
Karısına  
      Bıraktığı   
          Mektup kadar  
Çağdaş ve anlaşılır.  
Ekmek kadar  
               Kederli.  
Vaptzarov’un   
                    Şiirleri kadar.  
Sevgilim, binlerce kilometreye  
Yayılan kalbim  
Ve gözyaşlarım  
Ve her şeye  
      Yetişme duygusu.  
Bütün romanları  
             Yutarak  
Bütün aşkları  
                     Yaşayarak  
Ve çağdaş ve sarsak  
                         Kalbimi  
Avutamaz  
    Ne yağmur…  
            Ne şiirler…  


                     Ataol BEHRAMOĞLU