Sırtında taşıdığın kıl heybe 
dağ rüzgârı ve lor peyniri 
gibi doluysa kır çiçekleriyle 
sesler türkülere dönecektir 
üzünçse ışıklı bir sevince 

Dudaklarında özlem türküleri 
ve gözlerinin menevşesinde aşk 
çağıldıyorsa çavlanlar gibi 
usulca gir umudun menziline 
hüznü gerilerde bırak 

Türküler paylaşılıyorsa eğer 
dağ rüzgârları paylaşılıyorsa 
sevinç de dahildir buna 
ve o zaman bütün bir yaşam 
paylaşılacak kadar güzeldir artık 

Heybendeki kır çiçekleri 
bir yangındır güze doğru 
tutuşturur yüreğinde 
uzak özlemlerin külünü 
hiç beklemediğin bir anda 

Güz gelip de yangın başlamadan 
tutmalısın doğanın yelesinden 
yüreğindeki seher yeli 
varmalıdır sabah olmadan  
gül bahçesine sevda hevengine  

   AHMET TELLİ  
(Saklı Kalan)