BİR PORTRE İÇİN TASLAK
Gece bir geyik bahçesidir bazan ürkek, korkulu, nefes nefese, çünki hep birileri gelecektir hep birilerine gidilecektir düşlerin ve şarapların üstüne. İşte düş de, şarap da bozgunda, tatsızdır camın önündeki deniz süzülen martılardan ne çıkar? Geldiler gürültüleriyle beşli, onlu bir can sıkıntısı. Hiç kıpırdamaz, hiç anlamaz çünki biz demek ben değiliz kuşun nasıl uçtuğunu bilmeyiz bir yeşilin ne olduğunu da. Bir geceye mi çıkıldı? Onlar da var yürekleri ve elleri nasırlı, kimseler bir şey anlatmıyor çiçeğe, suya, göğe ait nasılsa bir aradalar. Saatler ölümle bitişik ama bilinmez işte gidiyorlar mı? Gitsinler bardak ve sokak onun olur böylece. Bozulmuş estamp bir gökyüzüydü bazı adamlarla daralan. Böylece kalkar engel bir duyudur oturduğu yerde artık çocuklarla çocuk olan. Çıkarır salar mavi kuşları kendi göğüne kendindeki ormandan. Demek gittiler. İyi öyleyse duyabilir saatlerle ölümü, isterse eşkıya bir aşkla süsler bazan da acılarla onu. İskelede bir vapur vardır, o güzel iki kişi yeter dünyayı anlamaya, birinin ağlamasıdır herkesin ağlaması tutar yüzünü elleriyle siler. Ne olur geyikleri bahçede bırakın ne anlatabilir çoklar çoklara? İşte bir cam parçası, bir çakıl hadi gidip biraz yalnız kalın. Elbette kavgamız yine kavga elbette aşkımız yine aşk. Bakın, konyaklar içiliyor hüzünden yapılıyor denizler ama hadi, yalnız kalın. Bir çocuk mu ağlıyor? Duydu çünki bütün çocuklar ondan geçer kırık oyuncakları, kirli yüzleriyle Kamburunu çıkartır, usulca yürür en iyi böyle duyulur gece. Gece çoğaltılmış bir umudur sessiz vapurlarla, kısık ışıklarla, adamlar bir şey arar içkilerden kadınlar bekler yünleri ve hüzünleriyle. O da bir kadındır sıkıntılar yapan renkli kağıtlar ve elişleriyle. elbette büyütür bir gökyüzünü el sallar gece otobüslerine, bir gazete alır, bir cümle yazar çünki herkes korkar yalnızlıktan ve her yerde bir intihar vardır. Kendiyle yenilir her hüzün bırakın geyikleri bahçesinde, birlikte söyleyelim teklerden koro "her yerdeki intiharları durduralım her biçimdeki intiharları durduralım" Ama hadi, yalnız kalın.Ahmet OKTAY