TABİAT ODAM

Severim kırlarda ben yaşamayı,
	On iki ayı.
Severim kırların yeşil göğsünü,
	Bütün süsünü.

İstemem başımın üzerinde dam,
	Tabiat odam.
İstemem topraktan başka bir yatak,
	Kehkeşanlar tak.

Kuşlardan savrulan bir incecik tüy,
	Üstümde örtü.
Ve aydan kırpılan bütün yıldızlar,
	Rüyamda kızlar.

Her sabah neşeyle uyanan bir eş,
	Koynumda güneş.
Dallarda ötüşen kuşlar kabilem,
	Bilmezler elem.

Ağlarsak bizimle beraber olur,
	Hemşirem yağmur.
Sızlarsak bizimle beraber sızlar,
	Kardeşim rüzgâr.

İsteyen toplasın binlerce arşın,	
	Karlardan kışın.
Mutlaka öptürür bağlarda temmuz,
	Çıplak bir omuz.

Severim kırlarda ben yaşamayı,
	On iki ayı.
Severim kırların yeşil göğsünü,
	Bütün süsünü.

Ölürsem istemem ne yas, ne kefen,
	Ne başka bir fen.
Üstümden kalkmasın çimen, çiy, yosun,
	Ruhum uyusun.





	Ahmet Kutsi TECER