"KİNE EZ?"

Bir devir aşk diye beni doğurdu 
Aldı bedenimi Mağrip sıtmalarından 
Nil diplerinden söktü ruhumu 

Sisli denizlere açıldım bir zaman; 
ne altın ne meyve, 
yad olsun keşfettiğim kıyılar 
Zamanın hayatla içlendiği çöllerde 
bir çadırım olsun yeter 

Ne göreceğim aynalarda 
çağ bütünüyle yanılsama 
İşkenceye alınıyor eşkalim: 
Şehre yeni bir şamata 
Gün gelmiş süslü satraplar ünlenmiş 
kaç defa ay doladıysa göğsümü 
kaç defa bulut püskürdüyse ağzım; 
hileli bir rakam düşürdüler sorguçlarından 
kadınlar, müziği halka sayan 

Ey halk! Ey halk! diye çağırdığım 
zaman haritasında körfezler gibi çekilen 
hayale dalan rüzgârın önüne 
sergiler ve dut yaygıları açan 
insanlık eğrileri, ketenpere çömezleri 

Yandım daha çağlasında bademin 
Bahçeler gözüme yeni bir şöhret 
özürün bir köşesinden öbürüne 
kenar otu oldum, bir fiy û care 
ben oldum, ben oldum 
ben oldum da ne buldum Temmuz'un kınnabında 
giderek lâl kafiye 
göllere vehmedilen gül dolaklı şadırvanda 
ama yine "gülün ölüm çağında".



Adnan  ÖZER