23 Nisan 1952'de Sivas'ın Hafik ilçesinde doğdu. 1959'da
babasının
sağlık durumu bozulunca Ankara'ya yerleştiler. İlk ve Ortaokulu burada okudu.
Sincan Lisesi mezunu. Maddi olanaksızlar yüzünden yüksek öğrenimini
yapamadan yaşama atılmak durumunda kaldı, devlet memuru oldu.
Kayseri ve Malatya'da uzun yıllar görev yaptıktan sonra 1994 yılında
emekli olup Ankara'ya yerleşti. Görevi gereği Kayseri'de bulunduğu
sıralarda şair arkadaşlarıyla birlikte Ozanca ve Hakimiyet Sanat dergilerini
çıkardı.
Dergicilik serüvenine uzunca bir aradan sonra 12 sayı çıkan Şiir Odası (2000)
ve Sincan İstasyonu adlı edebiyat dergileri de eklendi (2007).
"Kırık Dallar" adlı ilk şiiri Mayıs 1970 tarihli Defne dergisinde çıkan
şair, baştan beri "suyu bulandırırsan derin sanılır" anlayışından (tuzağından)
uzak duran, yalın bir söyleyişe sahip çıktı. "Gül" ve "Leylâ" ağırlıklı
olmak üzere, geleneksel halk hikâyelerini yeni bir bakışla yorumlama,
kültürün ihmal edilen bu yanını modern şiirin olanaklarıyla buluşturma
çabasına girişen Abdülkadir Budak, giderek, bireyin aile-ev-sokak arasında
sıkışmış ruh halini yansıtan bir şiire, "derinleşme çabasını gösterdiği bir
çizgi çekmeye" yöneldi. Ötekine bakar gibi "kendine bakmanın şiiri"ni yazdığı
ileri sürülen Budak için "şaşırtıcı buluşları, dengeli ironisi ve humoruyla
yeni kuşak içinde özgün bir yeri olan bir şair" denildi (Ataol Behramoğlu).
Şiirlerini, şiire ilişkin yazılarını Varlık, Yazko Edebiyat, Türk Dili, Yusufçuk,
Adam Sanat, Yeni Biçem, Defter, Yasakmeyve başta olmak üzere
çeşitli dergilerde yayımladı.
Son olarak, Mesafe adlı dosyasıyla 2008 Yunus Nadi Şiir Ödülü'ne değer görülen
Abdülkadir Budak Ankara'da yaşıyor ve Sincan İstasyonu adlı aylık edebiyat
dergisini çıkarıyor.