-kaMA!-

beklemediğim anlarda vuruluyorum
beklemediğim anlarda düşüyorum
bir bulutun
bu'sundan
 lût
 yasaklamıştı herkesin dönüp arkasına bakmasını

ben baktım
baktım da ne oldu
 kamaştıran büyük bir ışığın kaması
 battı gözlerime
 kamaştıran büyük bir ışığın kaması

bağırdım ellerimle
"kaMA!" "kaMA!"

 artık çok geç!
  artık çok geç!

lût
saklamıştı ya herkesin dönüp arkasına bakmasını
ben baktım
 kamaştıran büyük bir ışığın iki ş'si düştü önüme
  birini sana getirdim

   ötekini
   eller aldı


 
 

Reha YÜNLÜEL