LUİS CORTES (DE TOCOPILLA) 

Yoldaşım, benim adım Cortes! 
Tocopılla bastırması sırasında beni tutsak ettiler 
Pisagua’ya attılar beni 
Biliyorsunuz kardaş ne demektir bu 
Bir çoğu hastalandı, bir kısmı çıldırdı 
Burası Gonzales Videla toplama kamplarından 
                                                daha berbat bir yer 
Bir sabah Angel Veas’ın kalpten öldüğünü gördüm 
Tel örgülerle çevrili katil kumlar üstünde 
Onu can verirken kıvranıyor görmek 
Müthiş bir şeydi, 
Harika yaşamından sonra. 
Ben de kalbimden hasta olduğumu hissedince 
Garutaya’ya aktarma ettiler beni 
Bu yeri bilmiyorsunuz kardaş 
Burası Bolivya sınırı yakınında 
Beş bin metrede bir yerdir yüceden 
İçilen su acıdır 
Deniz suyundan daha acıdır 
Ve yaprak bitiyle doludur. 
Hava çok da soğuk 
Gök sanki üstten 
Üstümüze düşecek gibi 
Jandarmalar acıdılar 
Ölüm buyruğuna karşı geldiler 
Bir sedyeye bile koymadan 
Bir katıra sardılar, yirmi altı saat 
Dağlardan aşağıya doğru inmeye başladım 
Vücudum dayanmaz oldu daha, yoldaşlar 
Yolsuz sıradağlar arasında. 
Hasta kalbimle, 
İşte önünüzdeyim ben, bakınız 
Sızı, yara bere içindeki bana 
Bilmem daha ne kadar yaşayacağım 
Bunlar sizin içinizi sızlatıyor 
Bir şey sormayacağım daha 
Kötü lanetliyi halka anlatın sizler 
Acılarımıza, 
Sırtlanca gülerek başa geçenleri. 
Ölümümün hiç önemi yok 
Ve çektiklerimizin 
Mücadele uzun sürecek 
Ve bunların bilinmesi gerek 
Arkadaş unutma 
Bilinmesi gerek bunların. 

 

Pablo NERUDA