BENİM ŞÖVALYEM

Sabahları oğlum 
Minicik oğulcuğum 
Kocaman bir öpücükle 
Uyandırırdı beni. 
Sonra bir atlı gibi 
Otururdu göğsüme 
Dizgin yerine 
Tutup saçlarımı 

O, sarhoş olurdu mutluluktan 
Ben mutluluktan sarhoş olurdum. 
Şövalye, beni 
Mahmuzlardı bağırışlarla 
Ah, o şirin mahmuzlar 
İki tazecik ayaktı. 
Ah, nasıl da gülerdi 
Mutlu şövalyem benim! 
Nasıl da öperdim ben 
Tek bir öpücüğe sığan 
O iki ayakçığı! 


Jose MARTI


Çeviren :
Ataol BEHRAMOĞLU