PAPATYA FALI


                                *saçları gece yüzü gündüz bir kadın'a


kıyıma vuran son dalganın getirdiği
 
beni kuşlardan daha çok seven 
 
saçlari gece yüzü gündüz bir kadın
 
tek anlamlı yeri gözleri ile
 
sıkılmamış gülücükler mandallıyor gözlerime
 
bir sevişme sonrasında
 
kendine güvenen ellerinden
 
fısıltılar içinde yatağa
 
soğumuş papatya yaprakları düşerken.
 
en kenarına çekilip bir aşkın 
 
üzerine "sevmiyor" kazıdığım
 
elinden yüzsüzlüğüme süzülen 
 
son beyazlığı izliyorum.
 

tek duyduğum kesintisiz yutkunmalar.
 

bir gün batımı uzağımda ağlıyor şimdi 
 
saçları gündüz yüzü gece bir kadın,
 
artık kuşları benden daha çok sevdiği
 
ağlarken kuş tüyü yastığına  sarılışından belli.
 





Barış GÜLTEKİN